Służy poprawieniu kondycji aparatu artykulacyjnego, co w konsekwencji prowadzi do rozwinięcia sprawności komunikacyjnej. Posługując się zarówno popularnymi, jak również autorskimi wierszykami dykcyjnymi, ćwiczymy z dziećmi artykulację większości problematycznych głosek, opierając się na wiedzy z zakresu ortofonii oraz fonetyki artykulacyjnej.
ĆWICZENIA:
Mała mina – Duża mina (Dzieci ściągają usta w “dzióbek”, cała twarz dąży do tego, aby się skurczyć, zaraz potem otwierają usta i oczy najszerzej jak mogą. Ćwiczenie te wykonujemy naprzemiennie w ciągu.)
Wierszyki:
Bar Barnaba
Bar Barbara
Bardzo barwna
barów para
Powstały z wydm widma
W wydm zwały wpadł rydwan.
Tkacze tkają łatki tkanin
W tkalni skacze tkacka dratwa
Furkot, terkot gra im w kratni
Zatkał tkanki i pogmatwał.
Żubr, żyrafa, żaba, żmija
Żuk, żółw, żbik i żuraw
Ryż żarłocznie spożywali
Z żeberkiem i żurem.
Turlał goryl po Urlach kolorowe korale
Rudy Góral kartofle tarł na tarce wytrwale
Gdy spotkali się w Urlach,
Góral tarł, goryl turlał
Ale sensu nie było w tym wcale.
Zbitki słowne:
papka-babka-papka
Tytus-Dydona-Tytus
śnieg-zima-śnieg
kukułka-gagatek-kukułka
Ta tapeta, tamta tapeta/3x
Poczmistrz z Tczewa
Rotmistrz z Pszczewa
